Χανιά 12 Δεκεμβρίου 2017

Προς

Πρόεδρο Δημοκρατίας κο Παυλόπουλο,

Υπουργούς Μεταφορών, «Προστασίας» Πολίτη, Δικαιοσύνης, Παιδείας και Υγείας

κ.κ. Σπίρτζη, Τόσκα, Κοντονή, Γαβρόγλου και Ξανθό.

Στα Χανιά τους τελευταίους μήνες έχουν γίνει τραγικά τροχαία δυστυχήματα με θύματα εποχούμενους αλλά και πεζούς. Η αντιμετώπιση τους από την Πολιτεία και συγκεκριμένα από τις αρμόδιες υπηρεσίες στα Χανιά έχει υπάρξει πολύ κατώτερη των περιστάσεων και εξ αιτίας αυτού πιστεύουμε ότι τέτοια ατυχήματα θα επαναλαμβάνονται πολύ συχνά.

Με κοινή παραδοχή ότι οι έλληνες όταν οδηγούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (συμπεριλαμβανομένων και των μεσογειακών και των βαλκανικών) προσαρμόζονται αυτόματα στα εκεί δεδομένα έχουμε να προτείνουμε απλά να αντιγράψετε τις αιτίες που συμβαίνει αυτό και να εφαρμόσετε το ίδιο μοντέλο εδώ.

Κοντολογίς κε Σπίρτζη δεν χρειάζεται να αλλάξετε κανέναν ΚΟΚ. Προσπαθήστε να εφαρμοστεί μέχρι κεραίας (για ανθρώπινες ζωές μιλάμε άλλωστε) ο υπάρχων. Άλλωστε η αλλαγή του ΚΟΚ δεν πρόκειται να επιφέρει καμία αλλαγή στην οδική ασφάλεια εφόσον α) ο έλεγχος της εφαρμογής του θα επαφίεται στις ίδιες υπηρεσίες που (δεν) το πράττουν και σήμερα β) η κατάσταση των οδών και της σήμανσης διέπεται από τον υπάρχοντα παραλογισμό και έλλειψη συντήρησης / διορθώσεων, γ) το νομικό πλαίσιο θεωρεί τις τροχαίες παραβάσεις πταίσματα, δ) η (ανύπαρκτη) κυκλοφοριακή εκπαίδευση ακυρώνεται από την βιωματική καθημερινότητα της αυθαιρεσίας (των οδηγών) και της αδιαφορίας (των Αρχών).

Οι πεζοί και οι ποδηλάτες ζούμε τον κίνδυνο ατυχήματος και τα εμπόδια στην κίνηση μας περισσότερο από τους οδηγούς των ΙΧ. Αν και θεωρούμε ότι πεζοί και ποδηλάτες είναι πιο ασφαλείς λόγω ταχύτητας και επειδή «ακούμε» την κυκλοφορία, εντούτοις όταν γινόμαστε θύματα στις κυκλοφοριακές συνθήκες της χώρας μας, οι συνέπειες στην σωματική μας ακεραιότητα είναι τραγικές.

Η κατάσταση των υπαρχόντων δρόμων /πεζοδρομίων και η σήμανση είναι προβληματική. Ως ποδηλάτες το βιώνουμε όταν κινδυνεύουμε από τις λακκούβες, τα σαμαράκια, κλπ. Με την μικρή μας ταχύτητα μπορούμε πιο εύκολα να διαπιστώσουμε τις εγκληματικές κακοτεχνίες (π.χ. 1: τα κανάλια από τις οπτικές ίνες δημιουργούν επικίνδυνες λακκούβες 2: όταν εκτελούνται έργα μπήγουν σιδερόβεργες!!!!! στην άσφαλτο – ώστε να σουβλιστούν οι δικυκλιστές…). Αυτά ποιος τα ελέγχει / συντηρεί; Επανερχόμαστε στην πρόταση μας: αντιγράψτε την μέθοδο των ευρωπαϊκών χωρών.

Κε Τόσκα, οι έλεγχοι για την οδική ασφάλεια είναι αποσπασματικοί και απρόθυμοι και ΓΙ ΑΥΤΟ (όπως αποδεικνύεται) δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Ακόμα και στα πιο απλά όπως την ασυνείδητη στάθμευση (η οποία επίσης αποτελεί κίνδυνο για την κυκλοφορία αφού αναγκάζει πεζούς να βγαίνουν στον δρόμο, εμποδίζει ορατότητα στις διαβάσεις, στενεύει επικίνδυνα τον δρόμο) είναι προφανές ότι η Τροχαία δεν (θέλει να) την ελέγχει. Με τα τροχαία μια από τις πρώτες αιτίες θανάτου, δεν χρειαζόμαστε περισσότερα ΜΑΤ, αλλά αντιθέτως περισσότερους τροχονόμους. Επανερχόμαστε στην πρόταση μας: αντιγράψτε την μέθοδο των ευρωπαϊκών χωρών.

Κι επειδή θα πουν πολλοί το γνωστό: «Φταίει που δεν υπάρχει παιδεία» έχουμε να πούμε το εξής απευθυνόμενοι τόσο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κο Παυλόπουλο (που υπό την αιγίδα του ξεκίνησε από τα Χανιά η εκστρατεία για την οδική ασφάλεια) όσο και στον υπουργό Παιδείας κο Γαβρόγλου:

Η παιδεία δεν διδάσκεται αλλά αποκτάται. Δεν αποκτάται με ζωγραφιές για την οδική ασφάλεια, ούτε με ομιλίες. Το παιδάκι που βλέπει καθημερινά όταν πηγαίνει στο σχολείο τις κακές συμπεριφορές ακόμα και των γονιών του, την αδιαφορία των αρμοδίων και την κατάσταση δρόμων και πεζοδρομίων ΑΥΤΗ την παιδεία αποκτά. Το μεγαλύτερο και καθημερινό άγχος των γονιών δεν είναι οι σχολικές επιδόσεις αλλά αν θα γυρίσει το παιδί σώο στο σπίτι. Συνεπώς κε Πρόεδρε και κε Υπουργέ αυτό που σας προτείνουμε είναι κατ’ αρχήν να απαιτήσετε να εφαρμόζεται μέχρι κεραίας ο ΚΟΚ πέριξ των σχολείων. Ας γίνουν οι δρόμοι τριγύρω από τα σχολεία οάσεις και υπόδειγμα κυκλοφοριακών συνθηκών.

ποδηΛάτρεις